Θα μιλήσω για την έκθεση της γ΄ λυκείου και για την έκθεση που δίνουν οι Έλληνες μαθητές για την εισαγωγή τους στα ελληνικά πανεπιστήμια.
- Στην έκθεση λυκείου γράφουμε τις απόψεις μας για αυτό και για εκείνο το θέμα.
- Οι απόψεις μας βέβαια πρέπει να είναι σωστές, να είναι δηλαδή λογικά διατυπωμένες και να συμφωνούν με την πραγματικότητα. Να είναι με άλλα λόγια με ορθολογισμό.
- Στην έκθεση λυκείου δεν χωράει συναίσθημα, δεν πρέπει να εκφράσουμε μια άποψη που μας την επιβάλλει το συναίσθημά μας, η συγκίνηση μας. Γιατί δεν θα πείσουμε κανέναν, ούτε φυσικά τον καθηγητή που θα μας βαθμολογήσει. Πχ δεν μπορούμε να κάνουμε ένα συλλογισμό σαν τον ακόλουθο: "δεν πρέπει να υπάρχει φτώχεια, γιατί τη βλέπω και υποφέρω".
- Στην έκθεση λυκείου, επίσης, δεν πρέπει να επικαλούμαστε το ήθος για να αιτιολογήσουμε κάτι, γιατί το ήθος δεν είναι κάτι σίγουρο που ακολουθεί το άτομο πάντα, κάτι χειροπιαστό και αμετάβλητο, δεν είναι δηλαδή τεκμήριο. Πχ δεν μπορούμε να κάνουμε έναν συλλογισμό σαν τον εξής : "Δεν πρέπει να συκοφαντείτε, γιατί σας το λέω εγώ που δεν συκοφαντώ ποτέ". (Εδώ μπορεί να ρωτήσει ένας που σας ακούει: και πού ξέρω ότι δεν συκοφαντείς; επειδή μου το λες; μήπως ξέρω τι κάνεις τις ώρες που δεν σε βλέπω και δεν σ' ακούω;).
- Στις περιπτώσεις αυτές ψάχνουμε να βρούμε αιτιολογήσεις και γενικά, τεκμήρια, που να υποστηρίζουν, να στοιχειοθετούν την άποψή μας πιο σίγουρα. Στις περιπτώσεις δηλαδή αυτές, εκθέτουμε τα πράγματα ,όπως είπα και πιο μπροστά, με ορθολογισμό.
-Στην πρώτη περίπτωση λόγου χάρη, μπορούμε να πούμε το συλλογισμό "δεν πρέπει να υπάρχει φτώχεια γιατί η φτώχεια υποβιβάζει το άτομο έναντι των άλλων, γιατί δεν το βοηθάει να εξελιχθεί σαν προσωπικότητα όσο θα μπορούσε, γιατί δεν του επιτρέπει να πραγματώσει τις ιδέες του μια και δεν έχει τα οικονομικά μέσα που του είναι απαραίτητα".
-Στη δεύτερη περίπτωση μπορούμε να κάνουμε πχ τον εξής συλλογισμό: Δεν πρέπει να συκοφαντούμε, γιατί είναι ανέντιμο μια και ο συκοφαντούμενος δεν είναι παρών για να αντικρούσει τη συκοφαντία και να πει τη δική του άποψη για το θέμα για το οποίο τον κατηγορούμε".
-Στην έκθεση λυκείου δεν χρησιμοποιούμε την πειθώ που έχει συλλογισμούς που στηρίζονται στο συναίσθημα ή στο ήθος.
-Αν χρησιμοποιήσουμε στην πειθώ συλλογισμούς που δεν στηρίζονται στο συναίσθημα ή στο ήθος, αλλά μόνο σε αποδεκτά από όλους τεκμήρια, τότε η πειθώ αυτή είναι στην ουσία αποδεικτικός λόγος.
- Η έκθεση λυκείου ανήκει στον αποδεικτικό λόγο ο οποίος ταυτόχρονα είναι και λόγος πειθούς.
\=================
- Στην έκθεση λυκείου γράφουμε τις απόψεις μας για αυτό και για εκείνο το θέμα.
- Οι απόψεις μας βέβαια πρέπει να είναι σωστές, να είναι δηλαδή λογικά διατυπωμένες και να συμφωνούν με την πραγματικότητα. Να είναι με άλλα λόγια με ορθολογισμό.
- Στην έκθεση λυκείου δεν χωράει συναίσθημα, δεν πρέπει να εκφράσουμε μια άποψη που μας την επιβάλλει το συναίσθημά μας, η συγκίνηση μας. Γιατί δεν θα πείσουμε κανέναν, ούτε φυσικά τον καθηγητή που θα μας βαθμολογήσει. Πχ δεν μπορούμε να κάνουμε ένα συλλογισμό σαν τον ακόλουθο: "δεν πρέπει να υπάρχει φτώχεια, γιατί τη βλέπω και υποφέρω".
- Στην έκθεση λυκείου, επίσης, δεν πρέπει να επικαλούμαστε το ήθος για να αιτιολογήσουμε κάτι, γιατί το ήθος δεν είναι κάτι σίγουρο που ακολουθεί το άτομο πάντα, κάτι χειροπιαστό και αμετάβλητο, δεν είναι δηλαδή τεκμήριο. Πχ δεν μπορούμε να κάνουμε έναν συλλογισμό σαν τον εξής : "Δεν πρέπει να συκοφαντείτε, γιατί σας το λέω εγώ που δεν συκοφαντώ ποτέ". (Εδώ μπορεί να ρωτήσει ένας που σας ακούει: και πού ξέρω ότι δεν συκοφαντείς; επειδή μου το λες; μήπως ξέρω τι κάνεις τις ώρες που δεν σε βλέπω και δεν σ' ακούω;).
- Στις περιπτώσεις αυτές ψάχνουμε να βρούμε αιτιολογήσεις και γενικά, τεκμήρια, που να υποστηρίζουν, να στοιχειοθετούν την άποψή μας πιο σίγουρα. Στις περιπτώσεις δηλαδή αυτές, εκθέτουμε τα πράγματα ,όπως είπα και πιο μπροστά, με ορθολογισμό.
-Στην πρώτη περίπτωση λόγου χάρη, μπορούμε να πούμε το συλλογισμό "δεν πρέπει να υπάρχει φτώχεια γιατί η φτώχεια υποβιβάζει το άτομο έναντι των άλλων, γιατί δεν το βοηθάει να εξελιχθεί σαν προσωπικότητα όσο θα μπορούσε, γιατί δεν του επιτρέπει να πραγματώσει τις ιδέες του μια και δεν έχει τα οικονομικά μέσα που του είναι απαραίτητα".
-Στη δεύτερη περίπτωση μπορούμε να κάνουμε πχ τον εξής συλλογισμό: Δεν πρέπει να συκοφαντούμε, γιατί είναι ανέντιμο μια και ο συκοφαντούμενος δεν είναι παρών για να αντικρούσει τη συκοφαντία και να πει τη δική του άποψη για το θέμα για το οποίο τον κατηγορούμε".
-Στην έκθεση λυκείου δεν χρησιμοποιούμε την πειθώ που έχει συλλογισμούς που στηρίζονται στο συναίσθημα ή στο ήθος.
-Αν χρησιμοποιήσουμε στην πειθώ συλλογισμούς που δεν στηρίζονται στο συναίσθημα ή στο ήθος, αλλά μόνο σε αποδεκτά από όλους τεκμήρια, τότε η πειθώ αυτή είναι στην ουσία αποδεικτικός λόγος.
- Η έκθεση λυκείου ανήκει στον αποδεικτικό λόγο ο οποίος ταυτόχρονα είναι και λόγος πειθούς.
\=================
Τα ιστολόγιά μου
- Έκθεση Λυκείου (από τον Δ. Τσαμαρδίνο, Θεσσαλονίκη) = για μαθητές
- Μαθήματα για την έκθεση λυκείου = για μαθητές
- θέματα για τις πανελλήνιες εξετάσεις = για μαθητές
- Συλλογισμοί
- είδη παραγράφων
- ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ
- ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ (Δομή) ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ
- Κειμενικά είδη
- Προβληματισμοί φιλολόγων για το συλλογισμό κλπ
- Παραγωγή κειμένου, Λαθεμένη θεωρία
- A paragraph (η αριστοτελική άποψη)
- Λογική 2 (Logic 2)
- Αιτίες, αναγκαίες και επαρκείς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου